قسمت دوم بررسی تبادل بونوچی کالدارا؛ استفاده از کالدارا به جای 40 میلیون یورو

یوونتوس ماتیا كالدارا، یكی از بهترین استعدادهای ایتالیا، را به میلان داده است و در عوض لئوناردو بونوچی را گرفته است. در قسمت قبل دلایل ضروری بودن بازگشت لئوناردو بونوچی را تشریح كردیم و حالا با پاسخ دادن به سوالِ «آیا بهتر نبود یوونتوس بونوچی را در ازای پول بر می گرداند و كالدارا را نگه می داشت؟ » انگیزه های ماروتا برای فروش كالدارا را بررسی می‌كنیم.

می توان به سادگی دریافت كه قطعا از دست دادن كالدارا به خودی خود نكته مثبتی نیست اما اگر جوانب امر را زیر ذره بین ببریم، ابعاد دیگری از این مسئله روشن می شود.

با برگشتن بونوچی واضح است كه او در تركیب اصلی قرار خواهد گرفت. با فیكس بودن بونوچی و كیه‌لینی زمان زیادی برای دیگر مدافعین باقی نمی ماند و با بودن همزمان كالدارا و روگانی، آن زمان باقی مانده اندك نیز به ناچار باید بین 2 نفر تقسیم شود. برای همین منصفانه است كه بگوییم تنها یك بازیكن از میان كالدارا و روگانی می توانست در كنار بونوچی و كیه لینی، زمانی مناسب برای بازی كردن در اختیار داشته باشد و در صورت نگه داشته شدن هر دوی آن ها، یا یك نفر به طور مطلق باید نیمكت نشین می شد یا این كه هر 2 آن ها به طور تقریبی به نیمكت دوخته می شدند.

اما انتخاب بین 2 نفر با كدام است؟ هر دو بازیكن به تازگی از مرز 23 سالگی خارج شده اند و حالا 24 ساله هستند (كالدار 2 ماه از روگانی بزرگتر است.) .

روگانی تجربه حضور 3 ساله در تركیب و تمرینات یوونتوس را دارد اما كالدارا تازه می خواهد برای اولین بار برای تیمی سطح بالا بازی كند. روگانی سه سال با بازی و تمرین كنار بزرگانی چون كیه‌لینی و بارتزالی و حضور در سیستم دفاعی یوونتوس، جنبه های مثبت تاكتیكی زیادی را فرا گرفته است و دیگر استعدادی خام نیست اما كالدارا اینچنین نیست. كالدارا در جایی قرار دارد كه روگانی سه سال قبل آن جا بود، با این تفاوت كه روگانی پیش از این كه به یوونتوس برگردد در 19 سالگی، در امپولیِ میانه جدولی توانسته بود بهترین مدافع میانی سری آ شود و همچنین سابقه كاپیتانی در همه رده های سنی تیم ملی ایتالیا را دارد. در تیم ملی بزرگسالان نیز، كالدارا در آخرین بازی تیم ملی ایتالیا مقابل هلند برای اولین بار تجربه حضور در تیم ملی را داشت اما روگانی تجربه بیشتری دارد و در تیم آنتونیو كونته در یوروی 2014 فرانسه نیز حاضر بود.

با علم به رویه مكس آلگری می دانیم كه بازیكنانی كه به تازگی به تیمش اضافه می شوند، حداقل 12‐13 هفته را باید صرف وفق پذیری با محیط كنند، در چنین شرایطی طبیعتا حتی در صورتی كه 2 بازیكن با یكدیگر در یك سطح هم باشند، بهتر است بازیكنی كه تجربه حضور در محیط مذكور را دارد انتخاب شود.

علاوه بر تمام موارد ذكر شده، می توان به تحلیلی كه با استفاده از «ماتریسِ مقایسه squawka» برای مقایسه 3 جوان اول خط دفاعی ایتالیا انجام شده رجوع كرد.

‏squawka بر خلاف سایت هایی مانند هواسكورد كه داده های خام آماری را منتشر می كنند، بعد از دادن داده های خام، با توجه به تعداد بازی، اهمیت بازی ها، نقش بازیكن در تیم، قدرت تیم و موارد اینچنینی به بازیكنان «امتیاز» می دهد.

در تصاویر بالا علاوه بر امتیازات كلی داده شده (4 فاكتور اول، امتیازات اصلی است و بقیه موارد فاخكتورهایی هستند كه آن 4 فاكتور از آن حاصل شده است) ، امتیاز هر قسمت را نیز به طور موردی آورده ایم كه تحلیل دقیق تری صورت بگیرد.

همانطور كه می بینید امتیاز كلی ای كه به روگانی داده شده است حدود 2 برابر كالدارا است.

در فاز حمله كالدارا برتر است ولی در فاز دفاعی، برتری روگانی بیشتر است. امتیازی كه با بازی با توپ بازیكنان داده شده است نیز برتری روگانی بر كالدارا را در این قسمت نشان می دهد.

بعد از بررسی سطحی داده های بالا به سادگی می توان نتیجه گیری كرد كه در بازیسازی این دو بازیكن حتی قابل مقایسه نیز نیستند، در فاكتورهای دفاعی هر چند فاصله كمتر است اما باز هم روگانی دارای برتری بسیار واضحی است و تنها در موارد هجومی كالدارا از روگانی بهتر است.

شاید از نوع مطالب بالا این طور بر بیاید كه مقصود ما معرفی كالدارا به عنوان یك بازیكن ضعیفست اما نه، مقصود اصلا این مورد نیست. كالدارا به همراه رومانیولی و روگانی آینده خط دفاعی ایتالیا هستند. كالدارا یكی از بهترین استعدادهای دفاعی اروپا است و آینده ای كاملا روشن دارد. داشتن هر دوی كالدارا و روگانی می توانست گزینه خوبی باشد اما با ترافیك خط دفاعی یوونتوس، تنها برای یك نفر جا باز بود. با راضی شدن روگانی به ماندن در یوونتوس و جلوگیری از پیوستنش به مربی سابقش، به نظر می رسد یوونتوس از بین 2 بازیكن، بازیكن بهتر را انتخاب كرده است.

فاكتور دیگر بحث های ذهنیتی است. خبرنگاران متعددی و در راس آن ها لوكا مومبلانو از تلاش های پیاپی مدیربرنامه های كالدارا برای انتقال او به تیمی دیگر كه در آن جا فیكس باشد خبر داده بودند. در واقع كالدارا از نیمكت نشینی در یوونتوس واهمه داشته است و پیش از مطرح شدن داستان انتقال بونوچی نیز می خواسته در جایی بازی كند كه فیكس باشد كه به نظر با فلسفه یوونتوس تفاوت دازد. یوونتوس جای افرادیست كه ذهنیتی برنده و روحیه رقابت طلب دارند مثل ماتیا پرین؛ دروازبانی كه می توانست بدون هیچ زحمتی فیكسِ رم و ناپولی كه در لیگ قهرمانان هستند باشد اما بدون واهمه از نیمكت نشینی آمده است كه با شزنی رقابت كند.

اما از یك منظر دیگر نیز می توان به این انتقال نگریست. با فرض این كه روگانی ای وجود ندارد نیز مبادله بونوچی با كالدارا (اگر تنها گزینه مبادله باشد) منطقی است. در سال های گذشته، فوتبال ایتالیا شاهد استعدادهای فراوانی بوده است كه بعد از چندی افول كرده اند. بازیكنانی كه جرقه ای می زنند و به ناگاه دچار افت می شوند. از نیكولا لئالی ای كه قرار بود بوفون بعدی باشد گرفته تا اینسینه ای كه فوری او را دلپیرو می كنند و دی شیلیویی كه هواداران میلان و خود مالدینی او را مالدینی دوم خوانده بودند. در محیطی كه گالیاردینی با یك نیم فصل درخشش در آتالانتا به بوسكتس تبدیل می شود بعید نیست كالدارا با رافائل واران اشتباه گرفته شود و لقب نستای دوم (در واقع سوم، زیرا پیش از این میلانی ها به رومانیولی این لقب را داده بودند) تبدیل شود. شكفته شدن استعداد جوانان ایتالیایی مسئله ای نیست كه تضمینی روی آن وجود داشته باشد. در چنین شرایطی بعد از قمار 42 میلیون یورویی سال گذشته روی فدریكو برناردسكی (كه البته به نظر می رسد موفق هم بوده) می توان به ماروتا حق داد كه با داشتن پیشنهاد ی معادل40 میلیون یورو برای كالدارا، چنین عددی را رد نكند. بالاخص در تابستانی كه 112 میلیون یورو برای رونالدو، 40 میلیون یورو برای دوگلاس كوستا و 40 میلیون یورو برای ژائو كانسلو هزینه كرده است.

در پایان یادآور می شویم كه در فوتبال خیلی از اوقات شرایط برد ― برد است. در یك معامله ورزشی لزوما یك طرف برنده و یك طرف بازنده نیست.

یوونتوس توانست در این انتقال 3 گانه، مدافعی كه نیاز داشت را برگرداند، شرایط را برای حفظ روگانی مهیا كند و با فروش هیگواین با قیمت مورد نیاز، از انتقال 2 سال پیش او ضرری متحمل نشود تا در آینده برای خریدها و فروش ها بیمی از فرپلی مالی نداشته باشد. از آن سو میلان مدافعی ناراضی را با یك مدافع با كیفیت دیگر تعویض كرد و با فرمولی كه محدودیت های یوفا را دور می زند توانست صاحب یك مهاجم كلاس جهانی شود.

«به اشتراک گذارید»

سعید سعیدی«نگارنده اخبار»

ارتباط با نگارنده: